Autorytet opiera się na rozsądku.

Autorytet jest to prestiż osoby oparty na uznanych i cenionych w społeczeństwie wartościach- religii, prawie, nauce itp. Autorytet ma osoba, która dysponuje dużą wiedzą , ale też, w zależności od przyjętych wartości, dużą siłą lub bogactwem. Myślę, że każdy z nas w swoim życiu próbował naśladować jakąś osobę. Znaczy to tym samym, że w tej osobie widzi autorytet. Nasuwa się tutaj pytanie, czy autorytet opiera się na rozsądku, czy może na wartościach przyziemnych- chęci zdobycia pieniędzy, albo wybicia się z ogółu społeczeństwa.

Wśród współczesnej młodzieży można zaobserwować absolutny zanik poczucia wartości. Nastolatkowie za swój autorytet potrafią uznać piosenkarza, aktora, lub innego przedstawiciela osób o stworzonym przez media charakterze. Często też za osobę godną naśladowania uważają rówieśnika, dysponującego siłą lub "władzą" w jego otoczeniu. Młodzi ludzie nie odczuwają już potrzeby bycia sobą; chcę być akceptowani w społeczeństwie. Ich życie bardziej obrasta fałszywość, aniżeli szczerość. Młodzież kształtuje swoje poglądy wzorując się na osobach, które nic w życiu nie osiągnęły samodzielnie i, które nic dla świata nie zrobiły. Nie mówię tutaj oczywiście o całej młodzieży, ale tylko o jej przeważającej części.

Wśród ludzi dorosłych wyróżnić można trzy grupy.
Pierwsza- uważająca za swój autorytet osobę, która wiele w życiu osiągnęła i zdobyła ( nie mówimy tutaj o wartościach materialnych). Grupa ta odnalazła swój wzór dzięki doświadczeniu życiowemu i pewnej wiedzy ( oczywiście zależnej od poglądów) na temat zasad moralnych. Ich autorytet opiera się na rozsądku.

Drugą grupą są ludzie z zachowania przypominający większość młodzieży. Starają się oni naśladować osoby, o których informacje rozpowszechniane są przez media i ogół społeczeństwa. Nie są to informacje prawdziwe , ale już z początku skierowane dla pozytywnego ich odbioru przez społeczeństwo. Osoby należące do tej grupy nie wybrały autorytetu dzięki nabytej wiedzy życiowej, ale w wyniku powszechnego światopoglądu. Najczęściej ich wzorami do naśladowania są osoby bogate, lub te, które zdobyły dużą władzę- niezależnie od tego w jaki sposób tego dokonały.

Trzecia grupa liczy sobie niewiele osób. Należą do niej tacy ludzie, którzy nie posiadają żadnego bliżej określono autorytetu. Wydawało by się, że w naszym społeczeństwie takich osób jest bardzo dużą ilość. Gdyby jednak się temu bliżej przyjrzeć, można by było stwierdzić, że liczba przedstawicieli homo sapiens nie posiadających żadnego wzoru jest znikoma. Prawie każdy z nas ma swój autorytet- chociażby miał to być znajomy, czy osobą będąca autorytetem pod względem wyglądu.

Według mnie w dzisiejszych czasach można zaobserwować zanik ludzi, którzy swój wzór do naśladowania opierają na rozsądku. Większą rolę odgrywa bogactwo, wygląd i pozycja w danym środowisku. Coraz mniej ważne jest umiejętność przeżycia w określonym, obcym środowisku, własne zdanie, altruizm, czy wiedza nabyta dzięki pracy i wytrwałości. Ludziom łatwiej jest naśladować człowieka modnego, aniżeli mądrego.

Odpowiedz na stwierdzenie zawarte w tytule jest dwuznaczna. Prawdziwy autorytet opiera się na rozsądku. W naszych czasach jednak brakuje rozsądku, a autorytetem zostają osoby, które wzorem do naśladowania być nie powinny.