Analiza i interpretacja wiersza Witolda Wirpsza "My pokolenie"

Wiersz Witolda Wirpsza "My, pokolenie" ukazuje ludzi, którzy nie mogą odnaleźć się w otaczającej ich rzeczywistości przez przeżycia jakie ich dotknęły.
Autor mówi w imieniu zbiorowości "My, pokolenie opóźnione w rozwoju". Ludzie, którzy są opóźnieni w rozwoju nie nadążają za rzeczywistością, nie rozumieją jej, potrzebują ciągłej pomocy. Tak jest i w tym przypadku. Owe pokolenie, które autor przedstawia, zostało dotknięte wojną, czasem powojennym, trudem życia i komunizmem. Powtarzające się w każdym wersie zdanie "Trzymamy się za rączki, idziemy na spacer" jest z pewnością odniesieniem do haseł komunistycznych, które głoszono w tamtym czasie np. "Niech żyje jedność narodu". W tym społeczeństwie znajdują się starsi ludzie, zmęczeni życiem, z dużym bagażem doświadczeń. "Pogięte kręgosłupy" mogą oznaczać kręgosłupy moralne ludzi, którzy mogli zrobić wiele złego w życiu, a teraz nie potrafią sobie z tym poradzić. Ludziom nie można wygłaszać swoich poglądów, ponieważ może ich za to spotkać kara ("Obok na stosie skwierczy Giordano Bruno" - włoski filozof renesansowy, który został spalony na stosie za swoje poglądy). Nikt nie wychodzi przed szereg, wszyscy stoją w nim równo, by nie zostać ukaranym. Wszystko jest małe i nieznaczące "mały Kain zabił małego Abla... mały Judasz...". Ludzie pogrążają się w otaczającej ich rzeczywistości, nie są w stanie podnieść się po upadku. Wtapiają się w tłum i wszyscy stają się tacy sami, nic nie znaczący. Ale mimo wszystko pogrążają się jeszcze bardziej, żyjąc zgodnie z otaczającym ich systemem. Podmiot liryczny wypowiada się w 1.os l. mnogiej, o czym świadczą słowa "my", "mamy", "trzymamy", "idziemy". W wierszu występują epitety -"ognistego krzaka", "mały Kain", powtórzenia - "Trzymamy się za rączki, idziemy na spacer", "my pokolenie opóźnione w rozwoju", porównanie - "przezroczyści jak stułbie", metafory "pogiętych kręgosłupach" oraz epifory. Wiersz ma nieregularną ilość wersów i sylab, a także zawarte są w nim odniesienia historyczne i biblijne.
Autor wiersza "My, pokolenie" ukazał ludzi, którzy nie nadążają za rzeczywistością. Są "opóźnieni w rozwoju" przez wydarzenia z przeszłości i nie potrafią sobie poradzić w otaczającym ich świecie.