Recenzja książki "Biały Kieł"

W lipcu ubiegłego roku przeczytałam książkę „Biały Kieł” autorstwa Jacka Londona. Wydana została w maju 1906 roku, przekład na język polski dokonał się w 1926 roku. Opowiada ona o losach udomowionego wilka, tytułowego Białego Kła. Mamy w niej szereg akcji: od narodzin wilczka, przez długą niewolę w obozie Indian i wykorzystywanie do psich walk po odnalezienie sympatii w człowieku.
W powieści znajdziemy szereg różnorodnych opisów. Czy to uczuć, czy to życia w XIX wieku czy jeszcze czegoś innego. Trzeba zwrócić tu uwagę na opisy przyrody. Coś, co zwykle zniechęca czytelnika w tym przypadku przyciąga go jeszcze bardziej, nie pozwalając się od siebie oderwać. Najmilej wspominam część w której młody wilczek dopiero odkrywał otaczający go świat. Autor zagłębił się w psychikę zwierzęcia, które pozostawione samo sobie coraz bardziej zamykało się. Błędów ciężko jest się tu dopatrzeć, jednakże w oczy rzucają się co jakiś czas napotykane powtórzenia.
Książka J.Londona jest niezwykle ciekawa, w czytelnym odbiorze ukazuje nam trudy życia ludzi i zwierząt Ameryki XIX wieku, niemalże przenosi nas do tamtych czasów. Styl jest naprawdę dobry, od powieści w nie sposób się oderwać. Jeśli szuka ktoś tytułu na długie, zimowe wieczory to warto sięgnąć po „Białego Kła”.