DWIE OKUPACJE

DWIE OKUPACJE:
28 września 1939r podpisano niemiecko-radziecki traktat o granicach i przyjaźni zmieniający granice miedzy Niemcami i ZSRR uzgodniona w pakcie Ribbentrop-Molotow. Obecni przbiegac miała ona wzdłuż Pisy, Narwi, Bugu i Sanu.
-Znaczną cześć ziem zagarniętych przez Niemcy włączono do Rzeszy. Dotyczyło to wojewodztw:poznanskiego, pomorskiego, śląskiego, łódzkiego, polowy warszawskiego oraz kilku powiatów krakowskiego. Przy podziale kierowano się chęcią przyłączenia terenów rozwiniętych gospodarczo. Z pozostałych ziem stworzono Generalne Gubernatorstwo podzielone na cztery dystrykty: krakowski, lubelski, warszawski, radomski. Stolica GG został Kraków.

-W przeciwieństwie do Niemców władze radzieckie zainscenizowały na zagarniętych terenach farsę wyborczą. 22 Października 1939 odbyły się „wybory”. Utworzono zgromadzenia ludowe „zachodniej Ukrainy” i „zachodniej Białorusi”. Na początku listopada 1939r. Prezydium Rady Najwyższej ZSRR włączyło „zachodnią Ukrainę” do ukraińskiej SRR, a „zachodnią Białoruś” do białoruskiej SRR.

-(polityka niemiecka)
Tereny przyłączone planowano germanizować. Zakładano, ze ludność polska będzie usunięta, zaś jej miejsce zajmą osadnicy niemieccy. Generalne Gubernatorstwo traktowano do 1941r. jako obszar zamieszkiwany głownie przez Polaków, których chciano obrócić w robotników. Władze hitlerowskie próbowały tez poddać ludność polska germanizacji. W marcu 1941r. ogłoszono Volksliste, czyli niemiecką listę narodową, która miała na celu zdobycie rekrutów do wojska. Rozpoczęto tez akcje germanizacji dzieci polskich o cechach rasy niemieckiej”, bezdomnych lub odebranych rodzicom, wychowywanych następnie przez rodziny niemieckie. W czasie II wojny światowej w Niemczech coraz bardziej brakowało siły roboczej, dlatego władze hitlerowskie rozpoczęły przymusowe wywożenie na roboty do Niemiec. Łapanki przeprowadzano przy udziale policji, SS i wojska, a schwytanych wysyłano do roboty.
Trwałym elementem polityki Niemiec stal się terror. Akcja polegała na odstraszeniu Polaków oraz na likwidacji polskich elit. Akcja polegała na pojedynczych aresztowaniach i masowych egzekucjach. Dochodziło do łapanek przypadkowych przechodniów, którzy byli kierowani na roboty lub do obozów koncentracyjnych. W połowie 1940r. doszło do „akcjiAB” w której rozstrzelano wielu wybitnych Polaków. Władze hitlerowskie zaczęły tez organizować na ziemiach polskich siec obozów koncentracyjnych, które służyły do wyzyskiwania darmowej siły roboczej. Ciężka praca fizyczna przy głodowym wyżywieniu, braku cieplej odzieży i pomocy lekarskiej, prowadziły do szybkiego wymierania więźniów. Pierwsze obozy założono w lecie 1940r. w Oświęcimiu, Stutthofie i Treblince. Od jesieni 1939r. trwało tworzenie zamkniętych dzielnic(gett) w większości miast polskich. Pierwsze getto utworzono w Piotrkowie Trybunalskim. W styczniu powstało getto łódzkie a w listopadzie 1940r. zamknięto półmilionowe getto warszawskie. Stłoczeni w nieludzkich warunkach, Żydzi nie mogli opuszczać gett pod karą śmierci. Polowa zgonów w gettach była wynikiem śmierci głodowej.
Niemcy przejęli praktycznie pełną kontrolę nad życiem gospodarczym. Skonfiskowano własność państwa polskiego. Polityka przemysłowa Niemiec w Generalnym Gubernatorstwie polegała na jak największym ogołoceniu tego obszaru z zakładów produkcyjnych. Z nielegalny handel karano śmiercią, mimo to był prowadzony czarny rynek.
Na obszarze włączonym do Rzeszy zamknięto wszystkie szkoły wyższe i średnie. Zlikwidowano prasę polska. Trzebiono wszelkie ślady polskości. Zmieniono nawet polskie nazwy miast na niemieckie.

-(polityka radziecka)
Po wkroczeniu Armii Czerwonej na ziemie polskie rozpoczęły się aresztowania i zsyłki. Wśród zatrzymanych od jesieni 1939 do lutego 1940r. znaleźli się znani politycy, działacze związkowi, przedstawiciele sadownictwa, księża, profesorowie, pisarze. Uwięzionych oskarżano, specjalne sady radzieckie wydawały wyroki, ignorując normy prawa. W głąb Związku Radzieckiego wywożono aresztowanych, osoby narodowości polskiej oraz żydów, Ukraińców oraz Białorusinów. Do mieszkań i domów wkraczało NKWD i milicja. Obudzonym zostawiano pół godziny na spakowanie niezbędnych rzeczy, po czym ładowano ich na samochody i wywożono. Kobiety zatrudniano na ogol przy pracach pomocniczych, często jednak obciążano je takimi samymi obowiązkami jak mężczyzn. Warunki pracy w obozach były okropne. Ogólnej liczby ofiar polskich w lagrach sowieckich nie sposób ustalić. Przypuszczalnie sięgała ona kilkuset tysięcy osób. Specjalną rolę spełniały 3 obozy, w których pod koniec 1939r. sprowadzono jeńców polskich zagarniętych przez Armię Czerwoną. W Kozielsku znalazło się ok. 5 tys. oficerów, w Starobielsku ok. 4 tys. oficerów, w Ostaszkowie zaś ok. 7 tys. osób w tym 400 oficerów. Od początku kwietnia do polowy maja 1940r. jeńców tych wymordowano w Katyniu koło Smoleńska.
Państwo radzieckie zagarnęło majątki ziemskie, fabryki i banki. Zablokowano konta bankowe. Ze sklepów znikły towary wykupywane masowo przez Rosjan przyjeżdżających z ZSRR. Na zagarniętych ziemiach wschodnich RP niszczono ślady polskości. Za oficjalne uznano język rosyjski. Zamknięto księgarnie i biblioteki polskie, kościoły, kaplice i klasztory. Niszczono krzyże i przydrożne kapliczki. Pozmieniano nazwy ulic i miast, rabowano zbiory sztuki, biblioteki, muzea. Prowadzono propagandę antypolską. Zezwolono na rozwój życia kulturalnego, ale pod ścisłą kontrolą władz.