Mgły i zamglenia

Mgłą nazywamy skupisko produktów kondensacji wyniku której widzialność pozioma spada poniżej 1 km. W temperaturach dodatnich mgły składają się z drobnych kropelek wody. W temperaturach ujemnych do - 10o dominują krople przechłodzone zaś poniżej tej temperatury kryształki lodu.
Ze względu na sposób powstawania oraz zasięg objęty wyróżnia sie mgły radiacyjne , adwekcyjne , z parowania oraz frontowe.
Jedną z najczęściej spotykanych mgieł jest mgła radiacyjna powstaje ona przy silnym wypromieniowaniu ciepła i spadku temperatury poniżej temperatury punktu rosy. Mgła ta obejmuje swym zasięgiem przyziemne kilkudziesięciometrowe warstwy powietrza. Pojawiają się podczas bezchmurnych i bezwietrznych nocy zanikają po wschodzie Słońca. Charakterystyczną cechą strefy mgły radiacyjnej jest pionowa inwersja temperatury , oraz występowanie w zagłębieniach terenowych. Mgły radiacyjne najczęściej występują wczesną jesienią i latem. Są zwiastunem ładnej pogody w ciągu dnia. Mgły te mogą obejmować znacznie większy obszar poziomy i pionowy. Związane są one z rozległymi wyżami barycznymi , w których powietrze stale opada a osiągając ziemię dzień po dniu ochładza się. Mgły te występują nawet przez kilkanaście dni. Mgły adwekcyjne powstają w wyniku napływu ciepłych i wilgotnych mas powietrza nad chłodny ląd , wobec czego napływająca masa powietrza ochładza się poniżej temperatury punktu rosy i następuje kondensacja. Mgły te występują przy dość dużych prędkościach wiatru w chłodnej porze roku szczególnie w listopadzie i grudniu. Mgła adwekcyjna obejmuje swym zasięgiem znaczną grubość warstwy powietrza.
Mgły frontowe występują na granicy dwóch mas powietrza. Powstają w wyniku mieszania się tych mas przeważnie w strefie frontu ciepłego. Cechą charakterystyczną mgieł frontowych jest ich pojawianie się w obszarze przedfrontowym , w którym to często występują opady mżawki. Mgły z parowania powstają nad zbiornikami wodnymi lub po obfitych opadach nad ladem. Wywołane są silnym parowaniem należą do mgieł bardzo niestabilnych szybko zanikających.
W Strzyżowie mgły pojawiają się podczas 34 dni w roku. Są to najczęściej mgły radiacyjne oraz adwekcyjne. Zazwyczaj mgły obserwowane są rano. Zanikają one w ciągu dnia niekiedy jednak utrzymują się przez większą część doby.


Miesięczne ilości dni z mgłą miesiąc 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
ilość dni z mgłą 2 1 2 2 3 2 1 4 6 5 4 2

W przebiegu rocznym mgły najczęściej pojawiają się na przełomie lata i jesieni , kiedy powietrzae po dużych opadach sierpniowych zawiera dużo wilgoci zaczyna się ochładzać. Miesiącem wybijającym się jest wrzesień. Podczas 20% dni tego miesiąca pojawiają się mgły. Również dużą ilością dni z mgłą odznacza się październik słynny z podody słonecznej i "Babiego lata". W tym miesiącu mgły mają charakter radiacyjny obserwowane są nocą i nad ranem. Ponadto podwyższoną względem innych miesięcy ilość dni z mgłą charakteryzuje się sierpień oraz listopad. Zupełnie mniejsza ilość mgieł przypada na miesiące zimowe oraz wiosenne. W okresie tym ilość
pary wodnej w powietrzu jest niewielka i ze względu na napływ kontynentalnych mas powietrza mgły pojawiają się rzadko. Zimą częściej występują mgły radiacyjne obejmują jednak niewielkie obszary szczególnie zagłębienia terenowe. Podczas silnych spadków temperatury obniżające się do powierzchni ziemi stratusy tworzą cienkie warstwy mgły. Najrzadziej mgły obserwuje się w lutym i lipcu tylko podczas jednego dnia. Wywołane jest to małymi opadami oraz charakterystycznymi dla lipca niskimi wilgotnościami względnymi. Znacznie częściej w przyrodzie mamy doczynienia z zamgleniami czyli zmętnieniem powietrza nie ograniczającego widzialności poniżej 1 km. Powstają one wskutek dużej wilgotności oraz opadów śniegu lub deszczu. Najczęściej tego typu zjawiska powstają w wilgotnych , morskich masach powietrza.