Rejent i Cześnik.

Jednymi z głównych bohaterów komedii Aleksandra Fredry pt. "Zemsta" są Cześnik Raptusiewicz oraz Rejent Milczek. Obydwu bohaterów różni zachowanie oraz postępowanie wobec siebie i innych. Już na początku utworu można zauważyć, że ich nazwiska odzwierciedlają charakter bohatera. Tak więc, Cześnik Raptusiewicz jest bardzo gwałtowny, impulsywny, porywczy, popędliwy od słowa raptus – raptowny. Natomiast Rejent Milczek jest człowiekiem skrytym, potajemnie knującym intrygi, układnym, pokornym, obłudnym i posiadającym umiejętność słuchania innych.

Rejent to człowiek, zajmujący niską pozycję w hierarchii urzędniczej – sporządzający akty notarialne. Mieszka wraz z synem Wacławem, w połowie przedzielonego starym murem zamku. Jest typowym szlachcicem, ubiera się zgodnie z modą staropolską. Ma przenikliwe spojrzenie, którym wprawia swych rozmówców w zakłopotanie.
Wobec ludzi, którzy przewyższają go pozycją towarzyską i majątkową jest pokorny. Jest także opanowany i skryty, chociaż w niektórych momentach widać jego zawziętość i upór.

Fałszywą pobożność podkreśla ulubionym zwrotem: "Niech się dzieje wola nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba". Do każdego zwraca się "serdeńko", niezależnie czy go szanuje, czy też nie. Nazywa tak nawet Cześnika. Jest to jeden z przejawów jego obłudnej natury.
Milczek to człowiek spokojny, opanowany, flegmatyczny, mówiący cicho i słodko, ale równocześnie uparty, zawzięty i sprytny. Dowodem tego jest wojna między nim i Raptusiewiczem.

Cześnik to urzędnik dworski zajmujący wysokie miejsce w hierarchii urzędniczej i dysponujący dużym majątkiem. Raptusiewicz to kawaler w podeszłym wieku, którego męczą choroby starcze (tj. reumatyzm, bóle żołądka, podagra). Jest osobą bardzo nerwową, często uderza pięścią w stół, wymachuje szabelką, którą nosi zawsze przy sobie, często także krzyczy oraz gestykuluje rękoma. Cześnik używa najczęściej krótkich, dosadnych zdań. Jego ulubionym powiedzonkiem jest „mocium panie”
Mimo, że bohaterowie są bardzo różni to jednak wiele ich łączy np. obydwoje są wyrachowani, leniwi, egoistyczni w stosunku do innych, samolubni, przywiązani do swych majątków. Wspólną cechą zarówno Rejenta jak i Cześnika jest pycha, fałszywa duma oraz fałszywe poczucie humoru.

Czytając pierwsze sceny „Zemsty”, odniosłam wrażenie, że Rejent jest to jedyna uczciwa osoba poza Klarą i Wacławem w całym dramacie. Źle oceniłam Cześnika, którego gwałtowne zachowanie i ożywione rozmowy zraziły mnie. Jednak nabrałam do niego przekonania po przeczytaniu dalszej części „Zemsty” i wtedy doceniłam jego prawdziwą uczciwość i szczerość a potępiłam dwulicowość Milczka.