Cechy organizacji

Obiektem badań teorii zarządzania jest zorganizowane działanie ludzi, szczególnie to, które posiada formę organizacji.

Za jej właściwości przyjmuje się następujące cechy:
1. Utworzenie przez ludzi lub przez czlonków - założycieli albo na podstawie decyzji zewnętrznego organu założycielskiego.

2. Połączenie ludzi jako podstawowego czynnika twórczego z malerialno - technicznymi lub rzeczowymi środkami działania, inaczej systemami społeczno-technicznymi.

3. Celowe zorientowanie, tj. powołanie do realizacji indywidualnych i zbiorowych celów swych uczestników oraz określonych w akcie założycielskim celów społecznych, realizowanie misji społecznej, jaką jest wytwarzanie na rzecz otoczenia dóbr lub usług materialnych albo usług i wartości niematerialnych.

4. Ustrukturalizowanie, posiadanie wewnętrznej struktury {czyli zbioru reguł organizacyjnych i oddziaływań materialnych, energetycznych, informacyjnych), ukształtowanej ze względu na cele i zadania, a także podział pracy, funkcji, ról organizacyjnych.

5. Posiadanie wspólnego członu kierowniczego -zarządu, inaczej systemu sterującego, koordynującego współdziałanie składników poprzez podejmowanie czynności planistycznych, organizatorskich, motywacyjnych i kontrolnych dla zapewnienia sprawnej realizacji celów i maksymaliza efektu synergetycznego (organizacyjnego).

6. Rozmyślne zachowanie się, czyli zdolność do samodzielnego określania i modyfikowania celów oraz sposobów ich osiągania.

7. Ekwiwalność, zdolność do osiągania przyjętych tych samych celów końcowych przy różnych warunkach początkowych i przy wykorzystaniu różnych środków.

8. Zdolność do utrwalania wzorców działań i do powtarzalnej, a czasami ciągłej realizacji celów, czyli do tworzenia warunków sprzyjających instytucjonalizacji, tj. wyodrębnienia przestrzennego, ekonomicznego i prawnego oraz formalizacji celów, funkcji i struktury.

9. Współdziałano z otoczeniem, prowadzenie z nim wymiany dóbr materialnych, środków pieniężnych, energii i informacji, co jest uzasadnieniem dla nazwy „system otwarty".

10. Zdolność do samoorganizacji, do zwiększania swojej sprawności i stopnia uporządkowania (negatywnej entropii).

Organizacje zatem mają wicie cech właściwych innym systemom, ale dwie z nich są atrybutem wyłącznie organizacji działających na poziomie społeczeństwa ludzkiego i tylko im są właściwe, a mianowicie działają w nich lndzie posiadający świadomość i umiejętność abstrakcyjnego myślenia, co powoduje zdolność organizacji do rozmyślnego zachowywania się.