Czy trudno jest zachować własne zdanie, kiedy presja otoczenia zmusza nas do jego zmiany?- rozprawka

Czy każdy z nas z podniesioną głową potrafi wyrazić zdanie, które często różni się od innych? Wydaje mi się, że większość ludzi odpowiedziałoby, że nie. Wiele osób chętniej się z innymi zgadza niż wyraża swoją opinię. I w tym momencie nasuwa mi się następująca teza: „Trudno jest zachować własne zdanie, kiedy presja otoczenia zmusza nas do jego zmiany.”. Postaram się ją udowodnić, posługując się następującymi argumentami.
Pierwszym z nich jest to, że ludzie boją się krytyki ze strony innych ludzi, dlatego zgadzają się z otoczeniem. Obawiają się tego, że zostaną wyśmiani, a nawet odrzuceni. Przeraża ich myśl, że mogliby odróżniać się od reszty, a tym samym być nieakceptowanym.
Drugim argumentem, który potwierdza moją tezę jest to, że ludzie boją się samotności. Wolą nie mówić tego, co naprawdę myślą, ale za to są przecież lubiani… Zdarzają się jednak wyjątki, które lubią szczerość, nie boją się mówić tego, co naprawdę myślą, a tym samym są zmuszeni do polubienia życia samotnika.
Kolejnym, a tym samym ostatnim argumentem jest to, że chcą zaimponować innym, bardzo często łamiąc przy tym swoje zasady, odrzucając swoje wartości , a to wszystko po to, by przypodobać się innym. Powinniśmy w takich sytuacjach brać przykład z męczenników chrześcijańskich, choćby z księdza Jerzego Popiełuszki. On oddał swoje życie za wiarę, za to, że miał odmienne zdanie, poglądy, o których nie bał się mówić.
Reasumując, uważam, że stwierdzenie: „jest zachować własne zdanie, kiedy presja otoczenia zmusza nas do jego zmiany” jest jak najbardziej słuszne. Dotychczasowe rozważania pozwalają mi powiedzieć, że ludzie boją się krytyki, odrzucenia, wyśmiania z powodu odmiennego zdania. Musimy wiedzieć, że jesteśmy nikim nie mając własnego zdania, a tym bardziej, gdy nie potrafimy go bronić.