Czasy się zmieniają, ale problemy ludzkie pozostają te same – rozwiń myśl w oparciu o utwory romantyczne

Myśl „czasy się zmieniają, ale problemy ludzkie pozostają te same” jest według mnie słuszna, ale nie do końca. Analogie o różnice problemów ludzkich na przestrzeni wieków można przedstawic zestawiając problemy ludzi epoki dzisiejszej z problemami, z jakimi borykali się ludzie żyjący w romantyzmie. Nie znam zmartwień tamtych ludzi, ale ich mentalność jest przedstawiona w wielu utworach twórców romantycznych.
Jednym z problemów, jaki nurtował młodzież epoki romantyzmu i trapi młodzież epoki dzisiejszej, jest problem poszukiwania sensu życia. Człowiek rodzi się i dorasta wegetując, jednak nadchodzi moment, gdy zaczyna się zastanawiac, po co właściwie żyje, jaki jest tego sens? Czasem starsi próbują nam pomóc rozwiązac ten problem, np. stary sługa Grzegorz, bohater dramatu J. Słowackiego, który ukazał Kordianowi 3 koncepcje na życie – jednak każdy młody człowiek musi sam odnaleźć sens swojego bytowania na Ziemi, poprzez poznawanie świata i ludzi, wzbogacanie się o nowe doświadczenia. Każdy indywidualnie musi znaleźć ideę, której podporządkuje swoje życie. Idea ta może realizowac się w służbie narodowi poprzez walkę o wolność ojczyzny – tak jak to jest w przypadku bohaterów romantycznych – Konrada Wallenroda, Kordiana, Konrada z III cz. „Dziadów”.
Kolejnym ponadczasowym problemem jest nieszczęśliwa miłośc, prowadząca niekiedy do samobójstwa. Niespełniona miłośc będąca związkiem dusz, to wzór typowo romantyczny, ale obecnie, mimo iż współcześni ludzie, na ogół wstydzą się ukazywac swoje uczucia, znajdują się jednostki, które spotykają pokrewną duszę, gotowe są zrobic dla niej wszystko, a rozstanie z ukochaną osobą jest dla tych ludzi takim ciosem, że nie umieją sobie z tym poradzic. Prawdziwą miłośc dziś i w romantyzmie coś łączy – zakochane pary nie mogą być razem. Przeciwstawiają się temu sztuczne konwenanse, wola rodziców, różny status majątkowy, a obecnie także różne poglądy polityczne, wyznania religijne, rasy i bezwzględność świata, w którym ciągle trwają wojny. Są też ludzie, którzy tylko udają miłosc. Do tych ludzi należą: przekupne kobiety, np. Wioletta, której Kordian gorzkie pocałowania kupił, Laura – bohaterka dramatu J. Słowackiego, która nic sobie nie robi z miłości.
Z tęsknotą łączy się twórczość poetów, a w szczególności utwory pisane dla pokrzepienia serc. Chcąc przybliżyc czytelnikom ojczyznę wielu poetów emigracyjnych opisywało przyrodę polską. Zdawali oni sobie sprawę z tego, że mogą zostac nie docenieni za życia, a wartość ich dzieł odkryje dopiero późny wnuk.
Biorąc pod uwagę wszystkie przytoczone argumenty, mogę stwierdzic, że mimo iż czasy się zmieniają, problemy ludzkie pozostają prawie niezmienne.