"Zemsta" - charakterystyka postaci

Cześnik Raptusiewicz - Cześnik nazywany przez Rejenta "gadziną", jest człowiekiem w średnim wieku. To typowy polski Sarmata, awanturnik o nieograniczonej fantazji. Mieszka w zamku Klary i jest jej opiekunem. Niewiele wiadomo o jego majątku i przeszłości. Szczyci się swym patriotyzmem, jakimiś mitycznymi zasługami żołnierskimi. Jest przy tym dość ograniczony umysłowo, niewykształcony, nie posiada towarzyskiej ogłady.

Raptusiewicz to głównie szlachciura o temperamencie rębajły, warchoła. Z moralnego punktu widzenia trudno go pozytywnie ocenić. Żyje w poczuciu bezkarności, jest butny, pogardza słabszymi od siebie. Tylko wydaje mu się, że stanowi uosobienie szlacheckich cnót. Odgrywa rolę wielkiego pana, którym naturalnie nie jest. Mimo to Cześnik jest postacią zabawną, został tak ukazany przez Fredrę, że czytelnicy wiele mu wybaczają i okazują większą sympatię niż Milczkowi.

Rejent Milczek
Jest przeciwieństwem Cześnika - gdyby połączyć te postaci w jedną, otrzymalibyśmy pełen model Polaka-Sarmaty. Rejent to adwokat dążący wyłącznie do pomnożenia swojego majątku, podniesienia raczej niskiej pozycji społecznej. Nie cofa się przed niczym, łamie prawo, uznaje każdy środek prowadzący go do celu. Jest skryty, małomówny, Fredro napisał, iż widzi go jako "jezuitę". Chciwość nakazuje mu zgodzić się na ślub Wacława i Klary, chociaż wcześniej nie dopuszczał takiej myśli.

Milczek niezmiennie pozostaje obłudny, wciąż mówi o Bogu i postępuje dokładnie wbrew zaleceniom wiary. Kieruje nim głównie nienawiść do Cześnika.

Papkin
Jest zapewne najbardziej komicznym z bohaterów "Zemsty". Papkin nazywa siebie Lwem Północy. Fredro nadał mu nazwisko niezbyt odpowiadające aspiracjom. Wywodzi się ono przecież od papki i oznacza człowieka, którego usługi można kupić zaledwie za strawę. Apetyt Papkin miał wilczy, podobnie jak słabość do trunków. Żywił się i poił wyłącznie resztkami z pańskiego stołu.

Był urodzonym tchórzem oraz kłamcą. Panicznie bał się wszelkich czynów, walki, nie był zdolny do stanowczości. Jego żywioł stanowiły słowa. W opowieściach przedstawiał się słuchaczom jako nieustraszony rycerz, postać z bohaterskich romansów.Rozpalał się wtedy, rósł w siłę, nie cofał się przed najbardziej niewiarygodnymi zapewnieniami.Wydaje się, że niekiedy Papkin, unoszony przez wartki potok słów, sam zaczynał wierzyć w to, co mówił. Opowieści o bohaterstwie rekompensowały mu smutną rzeczywistość.

W przypadku Papkina śmiejemy się głównie z niezgodności jego deklaracji i czynów. Mimo to Papkin jest postacią sympatyczną.Nie tylko jego pieczeniarstwo, tchórzostwo, ale również pozycja społeczna, w którą wepchnęło go życie, zadecydowały o tym, że stał się zaledwie maleńkim człowiekiem uwieszonym u klamki możniejszych. Można polubić tego samochwała, którego cały majątek składał się z gitary, szpady zwanej Artemizą i kolekcji motyli.

Klara to synowica Cześnika. Dysponuje znacznym majątkiem i niewątpliwie odznacza się urodą. Ma spore poczucie humoru, także trzeźwo patrzy na świat. Obce są jej szaleńcze porywy serca, kocha Wacława miłością rozumną, poważnie i z rozmysłem planuje swe małżeństwo. Nie brak jej przy tym kobiecego sprytu, nie potrafią jej oszukać piękne słówka.

Wacław
Syn Rejenta, Kształcony w Warszawie. Jest człowiekiem raczej nowoczesnym, mężczyzną uwodzicielem, bywa nieco sentymentalny, z pozoru nieśmiały, lubi bawić się. Patrzy na świat krytycznie, trzeźwo ocenia postępowanie swego ojca i ma odwagę zbuntować się. Uważa się, że syn Rejenta Milczka ma pewne cechy zaczerpnięte z biografii samego Fredry.

Podstolina
Była trzy razy zamężna, w komedii przygotowuje się do czwartego małżeństwa. Kobieta niezwykle zaradna, zarazem jeszcze atrakcyjna i uwodzicielska (przygoda z Wacławem). I ona ma słabość do majątku, za wszelką cenę chce wydobyć się z kłopotów finansowych.