Kim był święty Szczepan ?

Święty Szczepan, właśc. Stefan, gr. Στέφανος, Stephanos (korona, wieniec), scs. Apostoł pierwomuczenik i archidiakon Stiefan – święty katolicki oraz apostoł[1] Kościoła prawosławnego, zwany: pierwomuczenikiem, Pierwszym Męczennikiem (Protomartyr).

Życiorys

Szczepan z pochodzenia, jak wszyscy pierwsi chrześcijanie, był Żydem. Zwierzchnik grupy nazywanej hellenistami. Szczepan, odcinając chrystianizm od kultu jerozolimskiego, stworzył warunki do jego rozpowszechnienia. Pragnął zreformować judaizm poprzez powrót do jego korzeni (z wyjątkiem przykazań dotyczących świątyni i kultu ofiarnego). Zginął w 36 roku ukamienowany przez miejscową społeczność żydowską w Jerozolimie.

Występuje w Dziejach Apostolskich, jako pierwszy z siedmiu pomagającym apostołom Jezusa Chrystusa obok Prochora, Filipa, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Mikołaja prozelity (Dz 6, 2-5 BT). Był diakonem:
Quote-alpha.png
Szczepan pełen łaski i mocy działał cuda i znaki wielkie wśród ludu (Dz 6,8).

Został osądzony przez Sanhedryn i ukamienowany:
Quote-alpha.png
"Wyrzucili go poza miasto i kamienowali, a świadkowie złożyli swe szaty u stóp młodzieńca, zwanego Szawłem. Tak kamienowali Szczepana, który modlił się: «Panie Jezu, przyjmij ducha mego!» A gdy osunął się na kolana, zawołał głośno: «Panie, nie poczytaj im tego grzechu!» Po tych słowach skonał." (Dz 7, 58-60].

Patronat

Aż 81 miejscowości w Polsce wywodzi swoją nazwę od imienia świętego Szczepana. Wśród nich jest wieś Szczepanów, w której urodził się święty Stanisław BM.

Jest patronem archidiecezji wiedeńskiej, kamieniarzy, kucharzy i tkaczy.