Wymowa obrazu "Tratwa Meduzy"

Obraz jest przedstawieniem autentycznych wydarzeń, które miały miejsce w roku 1816 na Morzu Śródziemnym u wybrzeży Afryki, gdzie zatonęła francuska fregata „Meduza”. Według relacji statek podczas tonięcia został opuszczony przez oficerów na szalupach ratowniczych, a jego pasażerowie pozostawieni na pewną śmierć. Garstka ocalałych z katastrofy podróżnych przez dwa tygodnie, bez jedzenia i pitnej wody, błąkała się na tratwie po morzu. Ukazana scena to moment, w którym na horyzoncie pojawia się okręt „Argus”. Na twarzach przedstawionych postaci można dostrzec przerażenie, skrajne znużenie, ale też nadzieję na ocalenie. Na tratwie znajdują się też ciała tych, którym nie udało się dotrwać końca strasznej podróży.

Malarz zastosował w swoim dziele dramatyczny kontrast światłocienia, który budzi grozę. Jest on typowym dziełem romantycznym przedstawiającym tragiczne zdarzenia, jakie miały miejsce w tej epoce. Obraz Gericaulta jest niezwykły pod względem kolorystyki. Artysta posłużył się przytłumionymi barwami z przewagą bitumenu (asfaltu) – rodzaju brązu o błyszczącej tonacji. Zastosowana substancja dodatkowo zaciemniła płótno, wzmacniając efekt tajemniczości i grozy przedstawionych wydarzeń.

Tratwa Meduzy stanowi manifestację przeciwko niesprawiedliwości. To alegoria ludzkiego losu i nieszczęścia, surowa krytyka postawy kapitana i rządu, a nawet metafora ówczesnej Francji.