Wykorzystanie promieniotwórczosci

IZOTOPY PROMIENIOTWÓRCZE ZNALAZŁY LICZNE ZASTOSOWANIA W BADANIACH NAUKOWYCH, TECHNICE, PRZEMYŚLE, MEDYCYNIE I WIELU INNYCH DZIEDZINACH LUDZKIEGO DZIAŁANIA.
Radioizotopy znalazły przede wszystkim zastosowanie w śledzeniu różnego rodzaju procesów. Na przykład radiofosforu 15P emitującego promieniowanie beta o energii około. Czas półtrwania tego izotopu wynosi około 14 dni. Otóż radiofosfor będąc izotopem fosforu ma chemiczne właściwości takie jak fosfor, toteż tworzy takie same związki chemiczne, co zwykły fosfor. Jest jednak promieniotwórczy i jego promieniowanie stosunkowo łatwo jest wykryć. Dzięki temu ,,zdradza” swoją obecność, pozwala łatwo wykrywać miejsce, w którym znajduje się. Jeśli będziemy na przykład karmić zwierzęta substancjami zawierającymi obok zwykłego fosforu radiofosfor, to wszystkie procesy fizjologiczne będą zachodziły tak, jakby to był zwykły fosfor, ale jednocześnie będziemy mogli śledzić (np. za pomocą licznika Geigera – Mullera) wędrówkę fosforu w organizmie, co ma duże znaczenie w badaniach jego działania
Podobnie za pomocą promieniotwórczego wodoru 1H, zwanego trytem (T), można śledzić wędrówkę wody podziemnej, co ma duże znaczenie w kopalniach. Wprowadza się mianowicie do płynącej wody H2O ,,wodę trytową” T2O będącą analogicznym związkiem trytu z tlenem i korzystając z tego, że tryt wysyła promieniowanie, śledzi się wędrówkę wody. W tym przypadku konieczne jest pobieranie w różnych miejscach próbek wody, gdyż pośredni pomiar jest utrudniony ze względu na małą przenikliwość emitowanego promieniowania.
Za pomocą radioizotopu 16S (emituje promieniowanie b- o energii około 170 keV) można na przykład badać ścieralność opon samochodowych. Dodaje się przy wyrobie opon nieco radiosiarki do materiału wyjściowego, a potem mierzy się promieniotwórczość śladu opony na szosie (np. przy hamowaniu). Tego typu badania pozwalają doskonalić produkcję

Radiografia, metoda badania wewnętrznej struktury przedmiotów i materiałów wykorzystująca prześwietlenia promieniowaniem jonizującym (Jonizujące promieniowanie, rodzaj promieniowania przenikliwego, strumień wysokoenergetycznych fotonów (promieniowanie gamma lub promieniowanie rentgenowskie). Uzyskany tą metodą obraz nosi nazwę radiogramu.

Bomba kobaltowa, popularna nazwa urządzenia służącego do radioterapii nowotworowej za pomocą naświetlań chorej tkanki dużymi dawkami promieni gamma (gamma promieniowanie). Zawiera zazwyczaj aktywność rzędu 1014 Bq izotopu 60Co.

Badanie tarczycy
Badanie polega na uzyskiwaniu obrazu tarczycy, jej odszczepów pozagruczołowych i przerzutów nowotworowych tej tkanki po dożylnym lub doustnym podaniu dawki izotopu promieniotwórczego - jodu-131 lub technetu-99m. Izotopy te gromadzą się w miąższu tarczycy i w jej guzkach, tym lepiej, im bardziej różnicowana (tj. dojrzała czynnościowo i morfologicznie) jest tkanka guzka
Izotopowa waga, izotopowy miernik grubości, radiometryczny przyrząd służący do pomiaru gęstości powierzchniowej. Składa się ze źródła promieniotwórczego, detektora promieniowania (np. licznika Geigera-Mullera) i przelicznika.Pomiar polega na wyznaczaniu absorpcji promieniowania (na ogół beta) w badanym materiale. Odpowiednia kalibracja przyrządu umożliwia odczytywanie stąd masy absorbenta albo jego grubości (wówczas przyrząd nosi nazwę izotopowego miernika grubości).

IZOTOPOWE POMIARY POZIOMU
IZOTOPOWE POMIARY MASY
IZOTOPOWE POMIARY GĘSTOŚCI
IZOTOPOWE POMIARY WILGOTNOŚCI
IZOTOPOWE POMIARY GRAMATURY I GRUBOŚCI

ANALIZATORY ZANIECZYSZCZEŃ CHEMICZNYCH
zawartości węgla LB 356
Dla każdej elektrowni na świecie coraz bardziej ważną sprawą staje się możliwość uzyskania maksymalnej wydajności procesu spalania paliwa. W celu zminimalizowania szkodliwej emisji, przy maksymalnym odzyskiwaniu energii, wymagany jest stały podgląd procesu spalania oraz możliwość regulacji doprowadzanego powietrza oraz paliwa. Jedną z wielkości wskazujących na jakość spalania jest procentowa ilość niespalonego węgla zawarta w odzyskiwanym popiele.
Niewielka zawartość w popiele (do 5% wagowych) pozwala na wykorzystanie odpadów do zastosowań w innych przemysłach, np. przemysł budowlany (cementownie). Problemem jednak jest fakt, iż w rzeczywistości zawartość ta może systematycznie zmieniać się dochodząc nawet do wartości 20%.
Wstępnym warunkiem regulacji procesu spalania jest pomiar ilości niespalonego węgla w popiele. Zwykle pomiar tego typu dokonywany jest kilka razy dziennie za pomocą ręcznego pobrania próbek. Używając analizy laboratoryjnej jesteśmy w stanie określić tę zawartość oraz wpłynąć na jakość procesu np. zwiększyć dopływ powietrza do kotła i zmniejszyć zawartość węgla do optymalnego poziomu. Jednakże rzadkie pobieranie próbek oraz czas potrzebny na ich analizę w praktyce oznacza brak płynności regulacji procesu spalania. Izotpy pozwalają na badanie zawartości węgla popiele w czasie rzeczywistym.
zawartości popiołu LB 420
analizator chemiczny LB 340B
zawartości siarki RX-3100
Izotopowy zasilacz, ogniwo izotopowe, urządzenie jądrowe służące wytwarzaniu energii elektrycznej, nie będące jednak reaktorem jądrowym. Energia elektryczna pochodzi bądź z ciepła wydzielającego się (zjawisko termoelektryczne) przy absorpcji promieniowania jądrowego (tzw. termiczne zasilacze izotopowe - wówczas stosuje się długożyciowe izotopy czysto alfa-promieniotwórcze, np. 238Pu), bądź pochodzi wprost z ładunków emitowanych w rozpadach cząstek (tzw. nietermiczne zasilacze izotopowe - tu stosuje się długożyciowe izotopy czysto beta-promieniotwórcze, np. 90Sr, 147Pr).
Mała przenikliwość promieniowania alfa lub beta powoduje, że na ogół nawet w pobliżu zasilacza nie otrzymuje się znaczących dawek. Zasilacze izotopowe stosuje się wszędzie tam, gdzie konieczna jest najwyższa niezawodność zasilania, przy jednoczesnych małych wymaganiach co do mocy, np. w stymulatorach (rozrusznikach) serca, w automatach działających w reżimie długotrwałej autonomiczności, np. sondy kosmiczne (rodzina amerykańskich zasilaczy SNAP), automatyczne stacje meteorologiczne znajdujące się w trudno dostępnym terenie (np. stacje arktyczne) itp.
Efekty izotopowe wykorzystuje się do badania własności cząsteczek, mechanizmów reakcji i procesów fizykochemicznych oraz w metodach wzbogacania i rozdzielania izotopów.