Charakterystyka porównawcza Danusi i Jagienki

Głównymi kobiecymi bohaterkami powieści Henryka Sienkiewicza "Krzyżacy" są Danusia - córka dzielnego rycerza ze Spychowa, osierocona przez matkę i Jagienka - córka Zycha ze Zgorzelic, która również nie miała matki. Dziewczęta różniły się wiekowo, gdyż Danusia miała 12 lat, a Jagienka 16. Te postacie są bardzo kontrastowe.

Jurandówna po śmierci swej matki zamieszkała na dworze księżnej Anny Danuty, gdzie była przyzwyczajana do książęcych obyczajów. Miała jasną cerę, piękne blond włosy. Była kruchą osobą i uwielbiała nosić ładne suknie, głównie w odcieniach błękitu. Danusia należała do osób delikatnych, wrażliwych. W powieści została pokazana jako nieśmiała i kochliwa dziewczynka. Podobała się kilku mężczyznom, lecz wybrała serce zakochanego w niej Zbyszka z Bogdańca, z którym stanęła na ślubnym kobiercu. Ale Danuśka nie zachwycała jedynie urodą - potrafiła pięknie śpiewać.

Natomiast Jagienka ogromnie się od niej różniła. Była ona szczupłą, piękną dziewczyną, o długich i ciemnych włosach. "(...) Bił od niej blask zdrowia, młodości i siły (...) Wszystko w niej było piękne: i wysmukła postawa i szerokie ramiona, i piersi jak ze skały wykute, i czerwone usta, i modre oczki bystro patrzące ". Niektóre cechy charakteru Jagienka miała podobne do chłopca - była odważna, co świadczy na przykład jej chęć do polowań. Wykazała się samodzielnością i pracowitością, a swoją radością dzieliła się z innymi. Zychówna była roztropną dziewczyną, która miała powodzenie u mężczyzn, ale z nikim się nie wiązała, bo była zakochana w Zbyszku, lecz nie dała tego po sobie poznać. Szybko zdobywała zaufanie ludzi, którzy lubili jej towarzystwo. Lubiła się dobrze bawić i śmiać. W "Krzyżakach" została przedstawiona jako barwna i ciekawa osoba.

Nie ukrywam, że do gustu bardziej przypadła mi postać Jagienki - przebojowej dziewczyny, którą życie wiele nauczyło. Natomiast Danuśka była aż za delikatna i jak się ją bliżej pozna, można zauważyć, że jest po prostu dziecinna. Nie potrafiłaby zapolować na jakieś zwierzę, prowadzić sama gospodarstwa (jak robiła to Jagienka po śmierci matki). I to mi się w niej właśnie nie podobało.

Myślę, że powinniśmy brać przykład z Jagienki - bezinteresownej kobiety, która zawsze poradzi sobie bez mężczyzny, a nie z Danusi - dziewczynki, która nie ma własnego zdania.