"Ten Obcy" Zenek Wójcik.

Zenek Wójcik to główny bohater powieści Ireny Jurgielewiczowej pt. ''Ten Obcy" . Gdy zmarła jego matka ,chłopiec został skazany na wychowywania przez ojca. Rodzic niestety wszystkie zarobione pieniądze wydawał na alkohol. Bił syna i nie potrafił dać mu ciepła i miłości. Nastolatek miał nadzieję, że odnajdując swojego wujka , Antoniego Janice , poprawi swój los.

Chłopiec został przedstawiony przez autorkę, jako wysoki i szczupły chłopak z ciemnymi oczami. Jednak gdy przyjaciele zobaczyli go na wyspie , był w opłakanym stanie . Ubrany w drelichowe spodnie oraz zniszczoną wiatrówkę, z nogą zawiniętą w brudny bandaż , przedstawiał sobą obraz nędzy i biedoty. Ciemne włosy były pozbawione połysku , a twarz , szyja i ręce szare od brudu i niewygody.

Jedną z cech jego usposobienia , była nad wiek poważność. Musiał radzić sobie sam w wielkim świecie , poszukując wuja , co wymagało dużej ilości sprytu, odwagi i umiejętności radzenia sobie w trudnej sytuacji. Wykazał się tymi cechami również podczas bójki z Wiktorem i Władkiem , a także ratując dziecko z pędzącego wozu. Te czyny wzbudzały w przyjaciołach szacunek. Zachowanie Zenka imponowało im , ale pomimo to nastolatek był skryty i zamknięty w sobie . Uważał , że nikt nie byłby go w stanie zrozumieć. Złe traktowanie przez ojca stało się powodem do utraty zaufania , zwłaszcza do ludzi dorosłych . Myśl , że milicja mogłaby go złapać i odprowadzić z powrotem do domu , napawała go lękiem . Bał się reakcji taty i powrotu do przeszłości. Był zaradny i samodzielny . Przyzwyczajony do bólu , nie krzyczał w gabinecie doktora Zalewskiego ,przy operacji skaleczonej nogi.

Uważam , że Zenek byłby dobrym przyjacielem . Lepiej jednak by było , gdyby mówił prawdę i nie udawał kogoś, kim nie jest i otworzył się na ludzi. Jednak , pomimo wszystko , błędy , które popełniał , wynikały głównie z głodu , lub biedoty i braku zaufania do ludzi .

Pisałam to w pośpiechu , więc mogą być błędy . Jeśli tak - przepraszam . Dostałam ze to 5 , nie wiem , czy zgadzacie się z moją oceną.

Mieszkał we Wrocławiu z ojcem, jego matka nie żyła. Zdecydował się na porzucenie domu, bowiem ojciec pił, nie żywił wobec syna żadnych cieplejszych uczuć, odrzucał go. Stało się to przyczyną tragedii chłopca, który zdobyła isę na odwagę opuszczenia domu i samotnej wędrówki w poszukiwaniu wuja. Zenek zawsze był odważny, czego dowodził codziennym postępowaniem. Umiał też zdobyć się na czyn wręcz bohaterski, ratując dziecko. Odwadze towarzyszyła samodzielność i zaradność. Był chłopcem wysokim, sprawnym fizycznie, niezmiennie imponował rówieśnikom. Miał 16 lat.
Bohater ,,Tego Obcego? był skryty, zdecydowanie małomówny, nieufny wobec ludzi, nawet dla najbliższych przyjaciół bywał opryskliwy. Jednak stanowiło to tylko pewien rodzaj maski- nie chciał przed nikim odkrywać swojego nieszczęścia, jakby wstydził się tego co zaszło między ojcem a nim. Po ,,maską? ukrywał się chłopiec wrażliwy, zdolny do wyższych uczuć, tęskniący za rodzinnym szczęściem. Ktoś zawsze ambitny, pracowity, wręcz uparty.
Naturalnie, samotna wędrówek sprzyjała i rozwojowi cech negatywnych chłopca. Przyjmował on pozę dorosłego, twardego mężczyzny, rozumiał ją jednak opacznie. Z pewnością negatywne cechy Zenka rozwinęły się za sprawą jego ojca, braku miłości i rodzicielskiej opieki.

Zenek Wójcik jest jednym z bohaterów książki Ireny Jurgielewiczowej pt. "Ten obcy". Zenek był starszy od reszty bohaterów. Miał może czternaście, może nawet szesnaście lat. Jego matka dawno zmarła, natomiast ojciec był alkoholikiem. To właśnie przez niego chłopiec uciekł z domu, gdyż czuł się niekochany.

Zenek Wójcik był wysokim i szczupłym chłopcem. Jego włosy były gęste i ciemne, a oczy były bardzo ciemne. Gdy przybył na wyspę, był brudny. Wyglądał mizernie i biednie. Miał na sobie bardzo zniszczoną zieloną wiatrówkę oraz brudne spodnie z drelichu. Na stopie maił ranę, którą zawiązywał brudnymi szmatami.