Skąd bierze się obraz?
Aparaty zmieniały swój wygląd, sposób działania, rozmiary i parametry, ale jest coś, co niezmienione przetrwało do dziś, w każdym - nawet najbardziej profesjonalnym sprzęcie - to sposób powstawania obrazu na matówce, który zostaje uwieczniony dzięki fotografującemu na długie lata, czasami nawet na wieki… Jej "nieśmiertelność" wynika z praw fizyki, którym poddaje się to zjawisko. Obraz powstający w aparacie fotograficznym jest rzutowany na matówkę - obraz rzeczywisty powstaje w płaszczyźnie nazywanej płaszczyzną obrazu. Wszystkie przedmioty/obiekty posiadają pewne wymiary przestrzenne (długość, wysokość, głębokość), co jest przyczyną powstawania perspektywy obrazu oraz problemu głębokości ostrości.
Prawidłowo odtworzony obraz powstaje w wyniku spełnienia następujących warunków:
- na całym polu obrazu odtworzone są różnice luminacji w możliwie takich samych stosunkach (reprodukcja luminacji i kontrastu).
- zarysy konturów i szczegółów obrazu powinny być subiektywnie ostre dla oka ostrość ogólna obrazu (głębokość ostrości)
- drobne szczegóły w swoich elementach powinny być jak najbardziej dokładnie rozpoznawalne (rozdzielczość)
PROMIENIE + OTWÓR OBIEKTYWU = OBRAZ
Aby móc spełnić te warunki musimy najpierw uświadomić sobie jak powstaje obraz. Z optyczno-geometrycznego punktu widzenia powstawanie obrazu polega na tym, iż każdy punkt fotografowanego przedmiotu (np. budynek i otaczający go krajobraz) będzie otworzony punktowo na płaszczyźnie obrazu. Poniższy rysunek otworkowego aparatu fotograficznego przedstawia, w jaki sposób powstaje obraz na matówce.
Rysunek 1. Otworkowy aparat fotograficzny;
y - przedmiot, y' - obraz, K - aparat, ) - O obiektyw, A - strona przedmiotowa, A' - strona obrazowa
Promienie przechodzące przez środek otworu (środek źrenicy obiektywu w aparacie fotograficznym) nazywamy promieniami głównymi. W następstwie powstaje rzeczywisty, ale odwrócony obraz optyczny. Stosunki przestrzenne kątów na obrazie pozostają zachowane. Krzyżujące się promienie w obiektywie powodują odwrócenie się promieni, co jest przyczyną powstawania odwróconego obrazu w pionie oraz poziomie. W obecnych aparatach fotograficznych osoba fotografująca nie musi nawet o tym wiedzieć, gdyż (podczas fotografowania) zjawiska tego nie zaobserwuje. Wystarczy jednak zdjąć obiektyw i popatrzeć przez niego, aby przekonać się, iż zjawisko to faktycznie występuje. Obraz widziany w obiektywie jest odwzorowany na matówce podczas wykonywania zdjęć. Nie ma to dla nas większego znaczenia, gdyż światłoczuła błona fotograficzna jest (po naświetleniu w aparacie i poddana chemicznej obróbce wywoływania) przeźroczysta w miejscach, na które padało najmniej światła - można ją oglądać z obydwu stron, nie robi to najmniejszej różnicy.
Obecnie coraz powszechniejsze są aparaty cyfrowe. Rejestrują one obrazy właśnie w cyfrowej postaci. Najpierw dochodzi do wytworzenia obrazu przez układ optyczny na elemencie zwanym przetwornikiem optoelektronicznym. Z przetwornikiem tym kontaktuje się układ elektroniczny, który pobiera obraz i dokonuje jego transformacji w postać cyfrową. I taka postać obrazu jest zapisywana.
Jak działa aparat fotograficzny?
Opisując działanie aparatu fotograficznego, można je przedstawić w ten sposób, że migawka otwiera drogę światłu na określony czas, światło to po przejściu przez przesłonę (która dodatkowo ogranicza jego ilość) pada na obiekty, gdzie następnie jest skupiana na materiale światłoczułym (klisza fotograficzna) powodując w ten sposób jego naświetlenia.
Żeby mogła powstać naświetlona klisza (która po wywołaniu staje się negatywem) potrzebne są głównie – obiektyw, który skieruje odpowiednio skupione promienie światła tworząc obraz oraz film światłoczuły na którym obraz ten zostanie utrwalony.
Na powierzchnie filmu aparatu fotograficznego nałożona jest równomiernie emulsja – substancja światłoczuła rozpuszczona w żelatynie. Żelatyna jest więc ośrodkiem, w którym są rozproszone bardzo drobne cząsteczki substancji światłoczułej. Głównym składnikiem tej substancji są sole srebra (bromek, chlorek lub jodek srebra), zwane halogenkami srebra.
Barwoczułość materiałów negatywowych jest cechą charakteryzującą wrażliwość emulsji na wydzielone strefy widma światła białego, czyli zdolności reagowania tej emulsji na światło o różnej długości fali.
Zastosowanie aparatu fotograficznego
Jest kilka dziedzin fotografii
Fotografia barwna
Otrzymywanie obrazów barwnych na drodze procesów fotograficznych, również obraz barwny uzyskany metodą fotograficzną (fotografia kolorowa).Najczęściej spotykana w domach gdzie utrwalane są święta lub ważne momenty w naszym życiu.
Fotografia lotnicza
Aerofotografia, jedna z dziedzin techniczno-naukowego wykorzystania fotografii, polegająca na wykonywaniu zdjęć ze statków latających: balonów, samolotów, śmigłowców, statków kosmicznych, satelitów
Fotografia reprodukcyjna
Fotoreprodukcja, dział fotografii zajmujący się wykonywaniem kopii fotograficznych płaskich oryginałów graficznych (dokumentów, rysunków, zdjęć, obrazów malarskich itp.) przeznaczonych do sporządzania form kopiowych lub drukowych. Fotografia reprodukcyjna znajduje głównie zastosowanie w poligrafii i pracowniach dokumentacyjnych, biurach projektowych, archiwach.
