Węzeł
polecab/d
Słownik etymologiczny języka polskiego
węzeł
Kategoria: Wiązać
1. ‘supeł’; 2. ‘zawikłana sprawa, trudny do rozwiązania problem’; 3. ‘miejsce lub miejscowość, gdzie krzyżują się drogi, arterie, szlaki komunikacyjne’; 4. ‘jednostka prędkości równa jednej mili morskiej na godzinę’; od XV w.; ogsłow. < psłow. *vązlъ ‘węzeł’, który pochodzi od psłow. *vęzati ‘wiązać, związywać’
poleca60%
Strona:
1