Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
Kiedy Stefan Żeromski wydawał w 1924 roku "Przedwiośnie", wówczas wielkie dzieło Adama Mickiewicza, nasza narodowa epopeja – "Pan Tadeusz", obchodziło dziewięćdziesiątą rocznicę wydania. Mimo tej różnicy czasu obaj autorzy użyli w swych utworach...
"Pana Tadeusza" oraz Stefan Żeromskiego w " Przedwiośniu ". Adam Mickiewicz w " Panu Tadeuszu " prezentuje ucztowanie jako wyjątkowo tradycyjnie zachowany obyczaj, będący ważnym wydarzeniem w życiu
" Przedwiośniu " S. Żeromskiego . Na dworze w Nawłoci następuje desakralizacja polskiej tradycji biesiadnej. Jedzenie staje się elementem regulującym porządek dnia mieszkańców, cały dzień kręci się wokół stołu
ucztowania , ale wskazuje na zadufanie, permanentną próżność i demoralizację wyższych sfer. Nie ma już znaczenia drobnostkowe przygotowanie konkretnego specjału tak jak w „ Panu Tadeuszu ” gdzie opis tradycji
przedstawienia motywu ucztowania w obu analizowanych utworach bardzo różni się od siebie. Odmienny jest również stosunek Adama Mickiewicza i Stefana Żeromskiego do tradycji biesiadowania. Fragment księgi
Ucztowanie jako motyw literacki . Analizując podane fragmenty zwróć uwagę na sposoby obrazowania oraz porównaj stosunek autorów do szlacheckiej tradycji ucztowania zaprezentowanej w Panu Tadeuszu