Sprawy narodu i państwa w literaturze renesansu
Sprawy narodu i państwa w literaturze: renesansu, baroku i oświecenia.
„Naród streszcza się w swojej literaturze i żyje przez nią” (Henryk Sienkiewicz) „Prawdy tego narodu odkrywają poeci, a nie politycy. Nie zrozumie Polski ten, kto nie wsłuchuje się w głos polskiej literatury” (Adam Mickiewicz) RENESANS...
Literatura Oświecenia.
nowym okresie Julian Krzyżanowski. O tym, że wyznaczenie początku oświecenia to kwestia dyskusyjna, już pisaliśmy w poprzednich rozdziałach. Faktem jednak pozostaje, iż koniec baroku i zainicjowanie
Powtórka z Baroku.
pojawił się w połowie lat 60-tych XVIII wieku (początek czasów stanisławowskich). Twórcy oświecenia nadali mu zabarwienie pejoratywne i określali nim polską kulturę szlachecką ukształtowaną w końcu XVI i
Człowiek wobec Boga, życia i śmierci w literaturze staropolskiej
- oswieceni. W Anglii okres ten nazwano nawet "wiekiem filozofów". Filozofia oświecenia oparta była na rozumie i na doświadczeniu. Oświecenie, jest to więc epoka rozumu, w której nastapiło odwrócenie
Barok
połowie lat 60-tych XVIII wieku (początek czasów stanisławowskich). Twórcy oświecenia nadali mu zabarwienie pejoratywne i określali nim polską kulturę szlachecką ukształtowaną w końcu XVI i na początki
Barok - charakterystyka epoki
i państwa.Często poddaje krytyce wady narodu i rządzących.Potocki wyznawał religię ariańską. W wierszu "Nierządem Polska stoi" ukazał stan wewnętrzny państwa polskiego,które chyli się ku upadkowi