Słownik etymologiczny języka polskiego
Kategoria: Rzezać
1. ‘ubój zwierząt’; 2. ‘masowe zabijanie, mordowanie’; od XV w.; ogsłow. < psłow. *rězь ‘cięcie, rżnięcie’ – nazwy czynności utworzonej od psłow. czasownika *rězati ‘ciąć, rżnąć, przecinać, nacinać’
