Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
Twórcy średniowiecznej literatury byli najczęściej osobami duchownymi. Większość dzieł powstających w tym okresie miała funkcję dydaktyczną, twórcy dzięki nim ukazywali przykłady postępowania godne naśladowania. W ten sposób ukształtowały się dwa...
Drogi Aleksy Ciekaw jestem czy pamiętasz jeszcze swojego przyjaciela z lat dziecięcych – Franciszka? W młodości bardzo się od siebie różniliśmy; ja spędzałem czas na ucztach i zabawach trwoniąc majątek rodziców a ty zawsze się dobrze...
Czasy średniowiecza, to czasy w których poznajemy ascezę. Asceta jest to wzór człowieka, który dobrowolnie wyrzeka się wielu dóbr, ogranicza przyjemności, zachowuje skrajną wstrzemięźliwość, w celu osiągnięcia czystości i doskonałości duchowej....
. Ideały propagowane w eposach starożytnych są jak najbardziej cenne dla człowieka współczesnego. Wynika to z faktu, że ideały te są ponadczasowe i niezależnie od okresu są zawsze ważne i obowiązujące.
Wsceta i rycerz stanowią dwa podstawowe wzorce osobowe propagowane w parenetycznej literaturze średniowiecznej , obok postawy franciszkańskiej; trzeba wspomnieć, że pareneza polega właśnie na
. Trzecim wzorcem osobowym - który zyskał sobie najtrwalszą popularność - był asceta i święty. Postać taką prezentuje anonimowa "Legenda o św . Aleksym ". (Charakterystyka tego wzorca została omówiona w
wejrzenia. Widzi w niej ucieleśnienie kobiety, na którą czekał i o której marzył. Główny bohater patrzył na rzeczywistość przez pryzmat poezji i marzeń, interesował się literaturą. Nie zgadzał
Filister - termin dawniej neutralny, w epoce Młodej Polski nabrał szczególnie negatywnego zabarwienia, wręcz obelgi. Oznaczać zacząć, zwłaszcza w oczach poetów i cyganerii artystycznej