Pieczęć

pieczęć

1. ‘duża pieczątka’; 2. ‘kawałek laku lub wosku z wyciśniętym znakiem, przymocowany dla uprawomocnienia dokumentu lub jako ochrona jego zamknięcia’; od XIV w.; forma ogsłow. pochodzi prawdopodobnie od psłow. postaci *pečatь utworzonej od psłow. czasownika *pekti ‘piec’ – pierwotnie do wypalania znaków używano rozgrzanych stempli metalowych; część językoznawców doszukuje się innego, orientalnego pochodzenia wyrazu