Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
Jurand kocha Danuśkę niebywale. Sam będąc okrutnym, nieznającym strachu ni litości rycerzem, rozczula się na widok córki. Umieszcza ją na dworze księżnej Anny, obawiając się o jej bezpieczeństwo. Gdy Krzyżacy porywają mu dziecko, szaleje z bólu. Gotów jest zrezygnować z dumy rycerskiej i zemsty, byle tylko uratować córkę. Na życzenie zakonnych braci upokarza się przed nimi, stawia się przed ich obliczem pokorny, gotów zapomnieć o dumie i dawnych krzywdach, byle oddali mu dziecko. Ma na sobie...
O zaręczynach mowa np. w Krzyżakach Henryka Sienkiewicza. Bardzo młoda „dama serca” Zbyszka z Bogdańca, Danuśka, córka rycerza Juranda ze Spychowa, deklaruje, że wyjdzie za mąż za swojego wybranka, by ocalić mu życie. Nieszczęsny Zbyszko, który ślubował Danusi zdobycie dla niej pawich czubów (z racji tego, że matka Danuśki skonała na powrozie krzyżackiego rycerza mającego właśnie taką ozdobę przy hełmie), atakuje Krzyżaka Kunovon Lichtensteina, nie zauważając, że to poseł – człowiek, z...
Z większym sceptycyzmem i mniejszym tragizmem,z ironią, bo czymże można się bronić przed przemijaniem, podchodzi do tej kwestii noblistka Wisława Szymborska. Traktuje ona człowieka i zdobycze cywilizacji z perspektywy „szkieletu jaszczura”, muzeum, z perspektywy innych cywilizacji i kosmosu. To ułatwia dystans i ironiczny uśmiech. O śmierci i ocaleniu mówi z perspektywy przypadku: Zdarzyć się mogło. Zdarzyć się musiało. Zdarzyło się wcześniej. Później. (...) Ocalałeś, bo byłeś pierwszy....