Łokieć
polecab/d
Słownik etymologiczny języka polskiego
Łokieć
1. ‘staw łączący ramię z przedramieniem, część ręki, w której znajduje się ten staw’; 2. ‘dawna miara długości’.
Strona:
1
1. ‘staw łączący ramię z przedramieniem, część ręki, w której znajduje się ten staw’; 2. ‘dawna miara długości’.