Kałuża

poleca100%

Słownik etymologiczny języka polskiego

kałuża

1. ‘płytkie zagłębienie z błotnistą wodą’; 2. stpol. też ‘dół, rów błotnisty; ściek; mały stawek’; od XV w.; ogsłow. (por. czes. kaluž, ros. kaluža / kaljuža‘ts.’) < psłow. *kaluža / *kaľuža ‘błotniste miejsce, kałuża’ < psłow. *kalъ.

poleca85%

Język polski

Rozważania o jesieni

Jesień - kolorystyczna metamorfoza dokonuje się z wolna, a liście przechodzą od najdelikatniejszych do najbardziej soczystych odcieni. Najpierw grę w zielone przegrywają pojedyncze drzewa, a później cale ich kępy. W wielkim finale przedstawienia,...

Strona: 1