Gnój

gnój

1. ‘obornik, nawóz’; 2. stpol. też ‘odchody, kał; nieczystości, odpadki, rzeczy zgniłe’; 3. dialektalnie ‘nawóz zwierzęcy, roślinny, sztuczny’; od XV w.; ogsłow. < psłow. *gnojь ‘coś gnijącego lub zgniłego’ > ‘odchody zwierzęce zmieszane z podściółką i przegniłe, nawóz do użyźniania gleby’ – rzeczownik odczasownikowy od psłow. *gniti z wymianą fonetyczną *i > *oj