Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
Poeta, teoretyk literatury, dramatopisarz, prozaik.Główny przedstawiciel i twórca programu Awangardy Krakowskiej. Studiował w Polsce i za granicą.Internowany podczas I wojny światowej, przebywał w obozie we Francji, potem wyjechał do Hiszpanii, gdzie nawiązał współpracę z wieloma czasopismami. Także po powrocie do Polski pracował dla „Gońca Krakowskiego” i „Nowej Reformy”. Współredagował „Nową Sztukę” oraz własne czasopismo „Zwrotnica”. Program nowej poezji przedstawił w traktacie Nowe...
Miasto wyśrubowało się w ziemię pięściami walczącego marzenia Człowiek odziany w walce upału zamieszkał w swojej własnej dłoni Niebo: karta tytułowa zaginionej książki
Na podstawie opracowania S. Jaworskiego!! Peiperowska metafora teraźniejszości Metafora – samowolne spokrewnianie pojęć, tworzenie związków pojęciowych, którym w świecie realnym nic nie
”. Program sformułował T. Peiper , a czołowym przedstawicielem był Julian Przyboś. Zrezygnowali oni z rymu, tradycyjnej zwrotki, z kwiecistej metafory, wprowadzając tzw. Metaforę skondensowaną
awangardzie, której świadomość literacką kształtowali głównie: T. Peiper , J. Przyboś, S. I. Witkiewicz, futuryści, J. Czechowicz, a później również poeci z kręgu Żagarów. Krytykiem-samotnikiem
Grupa skupiona wokół Tadeusza Peipera i pisma "Zwrotnica"; należeli do niej Julian Przyboś, Jan Parandowski, Adam Ważyk; Głosili związek literatury z teraźniejszością, w odróżnieniu od futurystów