‘obustronny, wzajemny’; od XV w.; przymiotnik z przyrostkiem -ny utworzony od stpol. (XV w.) obopół / obapół ‘po obu stronach czegoś’ – złożone z zaimka oba i pół ‘połowa’; w stpol. występowała też postać obapólny / obopólny ‘znajdujący się po obu stronach czegoś’, a w XVI w. opolny ‘wzajemny, obopólny’.