1. ‘wytwór pracy umysłu’; 2. ‘pomysł, zamiar, chęć’; 3. ‘pogląd, idea lub koncepcja’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. mysl, ros. mysľ) < psłow. *myslь (< *myd-slь) utworzonego od pie. *mūdh-sli- ‘myślenie, myśl’.
poleca
b/d
myśleć
‘rozumować’; 2. ‘pamiętać o kimś, o czymś, dbać, troszczyć się’; 3. ‘nosić się z zamiarem, chcieć coś zrobić’; od XIV w.; ogsłow. < psłow. *mysliti ‘myśleć, rozmyślać’ – czasownik odrzeczownikowy od psłow. *myslь; pol. bezokolicznik jest wtórny – powstał z pierwotnej formy myślić zachowanej współcześnie w czasownikach przedrostkowych
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Myśl