‘mieć miejsce w rzeczywistości, być, trwać, egzystować’; od XIX w.;od XVIII w. stosowano formę istnąć
‘mieć miejsce w rzeczywistości, być, trwać, egzystować’; od XIX w.;od XVIII w. stosowano formę istnąć
w stpol. wyjątkowo ‘to, co w bycie istotne, główne’