tępić

1. ‘niszczyć, zwalczać, prześladować, tłumić’; 2. ‘czynić tępym, nieostrym’; 3. stpol. ‘czynić zarzuty, robić wymówki’; od XV w.; ogsłow. < psłow.*tępiti ‘czynić nieostrym, tępym’ – jest to czasownik odprzymiotnikowy odpsłow. *tępъ; znaczenie przenośne ‘niszczyć, prześladować’ rozwinęło się wtórnie z pierwotnego ‘niszczyć narzędzia przez pozbawienie ostrości, stępienie’