donica

1. ‘głęboka gliniana misa, dzieża, makutra’; 2. ‘naczynie do hodowania roślin ozdobnych’; 3. dawniej ‘skopek, naczynie do dojenia’; 4. dialektalne też ‘naczynie gliniane na mleko, bryndzę’; w XVIII w. w postaci dojnica ‘naczynie, do którego doi się mleko’; pochodzi od psłow. *dojьnica utworzonego od przymiotnika *dojьnъ ‘dojny’