1. ‘wyciskać mleko z wymion’; 2. (XV-XVI w.) też ‘karmić piersią’; 3. potocznie w znaczeniu przenośnym ‘wyciągać od kogoś pieniądze lub inne korzyści’.
Pochodzenie:
Od XV w.; ogsłow. (por. czes. dojit, ros. doiť, doju) < psłow. *dojiti ‘dawać ssać, karmić mlekiem z piersi, wymienia’; ‘ssać mleko z piersi, wymienia’; ‘wyciskać rękami mleko z wymienia zwierzęcia dojnego’ – czasownik pochodzący od pie. *dhē(i)- ‘ssać; dawać ssać, karmić’.
Źródło
Pasterki do doju statki gotowały.
Samuel Twardowski (ok. 1600-1660)
Żadna krowa nie wchodzi do piekarni na doiwo.
Jakub Kazimierz Haur, Ekonomika ziemiańska generalna, 1693 r.
poleca
b/d
donica
1. ‘głęboka gliniana misa, dzieża, makutra’; 2. ‘naczynie do hodowania roślin ozdobnych’; 3. dawniej ‘skopek, naczynie do dojenia’; 4. dialektalne też ‘naczynie gliniane na mleko, bryndzę’; w XVIII w. w postaci dojnica ‘naczynie, do którego doi się mleko’; pochodzi od psłow. *dojьnica utworzonego od przymiotnika *dojьnъ ‘dojny’
poleca
17%
6 głosów
doniczka
‘naczynie do hodowania roślin’; zdrobnienie
poleca
b/d
Podobne teksty: