1. ‘ptak Ciconia ciconia’; 2. stpol. też ‘ibis’.
Pochodzenie:
Od XV w.; płnsłow. (np. połabs. büťăn, słowac. bocian, dialektyczne bocan) < zrekonstruowana prapostać *botьjanъ, jednak brak potwierdzonej etymologii wyrazu.
Pierwotna postać
Dialektycznie również w formach bocan, bocoń, boczoń, bociuń oraz bociąg.
Obecna postać
Od XVII w. występowało ludowe zdrobnienie bociek.
Ciekawostki
W nazwach osobowych wyraz istniał już w XIV w. (np. Bocian, Bocianek).
poleca
b/d
boczek
1. ‘bok dziecka’(XVI w.); 2. znaczenie kulinarne, np. boczek wędzony (od XIX w.); zdrobnienie przejęte z gwar południowej Polski; nazwa osobowa Boczek poświadczona już na początku XIII w.
poleca
b/d
poleca
b/d
boczyć się
‘okazywać niechęć, mieć pretensje, dąsać się’ < ‘odwracać się bokiem na znak niechęci’
poleca
b/d
poleca
b/d
zboczyć
‘skręcić z drogi, zejść z wytyczonego szlaku’; od XVII w., początkowo też w tym znaczeniu w postaci bez przedrostków: boczyć
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Bocian