Mahomet

Urodzony w Mekce, pochodził z zubożałej rodziny kupieckiej. Po śmierci rodziców, od czwartego roku życia wychowywany przez wuja. W młodości prowadził życie koczownika, uczestniczył w karawanach handlowych. Dzięki poślubieniu zamożnej wdowy Chadidży i szczęściu w interesach został bogatym kupcem. Ok. 610 wycofał się z działalności handlowej i życia rodzinnego. Poddał się medytacjom na pustyni, gdzie miał doznać objawień. Ogłosił się prorokiem i zaczął głosić nową religię– islam. Z powodu wrogiej postawy mieszkańców Mekki został zmuszony w 622 do przeniesienia się do Jathrib (Medyny), znalazł tam dużą grupę wyznawców. Wydarzenie to stanowi początek ery muzułmańskiej, tzw. hidżry. W Medynie stał się przywódcą nowej społeczności muzułmańskiej, która przyjęła ustalone przez niego prawa i zasady etyki. Żydowscy mieszkańcy miasta, którzy nie uznali go za proroka, zostali wypędzeni lub zabici. Uzyskał pomoc koczowniczych plemion arabskich, dokonując podbojów zjednoczył niemal cały Półwysep Arabski. W 632 opanował Mekkę, która stała się stolicą nowej religii i budowanego państwa. Doktryny religijne, prawne i polityczne spisał w Koranie, który stał się świętą księgą islamu.

Szczęście przychodzi do tego, kto za nim nie goni.
Mahomet