Guevara de La Serna Ernesto

Pochodził z bogatej mieszczańskiej rodziny argentyńskiej.Ukończył medycynę na uniwersytecie w Buenos Aires. Od wczesnej młodości interesował się marksizmem, lewicowe poglądy utrwaliła podróż motocyklowa 1951–52. W 1954 wyjechał do Meksyku, tam poznał i rozpoczął współpracę z F. Castro <Castro Ruz Fidel>. Uczestnik rewolucji kubańskiej (1956–59), członek pierwszego oddziału partyzanckiego, następnie dowódca oddziału 1956–58, od 1958 komendant i dowódca Drugiej Kolumny Armii Partyzanckiej. Po przejęciu władzy przez F. Castro w 1959 prezes Banku Narodowego Kuby, w latach 1961–65 minister przemysłu. Zwolennik przeniesienia rewolucji do krajów biednych i rozwijających się, za główne narzędzie zmian ustrojowych uznawał walkę zbrojną. Po konflikcie z F. Castro współorganizował w 1965 i był jednym z dowódców partyzantki w Kongu i Tanzanii. Po klęsce rozpoczął walkę partyzancką w Boliwii w 1966. Został ujęty przez wojsko i rozstrzelany. Stał się symbolem rewolty młodzieżowej 1968, a następnie ruchów lewicowych w wielu krajach. Autor prac: Kuba. Wojna partyzancka 1960, Epizody wojny rewolucyjnej 1981, Dziennik z Boliwii 1968.

Bądźmy realistami, żądajmy tego, co niemożliwe.
Ernesto Che Guevara