Z wykształcenia lekarz, pracował jako dziennikarz i publicysta polityczny, zwolennik republikanizmu. W 1870 został merem XVIII dzielnicy Paryża, w 1875 przewodniczącym Rady Miejskiej stolicy Francji. W latach 1876–93 deputowany Zgromadzenia Narodowego, przywódca parlamentarny radykalnych republikanów, z powodu ostrości wystąpień zwany „Tygrysem”. Pozostając w opozycji, doprowadził do dymisji wielu ministrów. W latach1902–20 senator, 1906 minister spraw wewnętrznych, 1906–09 po raz pierwszy premier. Kontynuował proces rozdziału państwa od Kościoła, brutalnie rozbijał strajki robotnicze, co spowodowało jego dymisję.W następnych latach wrócił do działalności publicystycznej, w czasie I wojny światowej atakował rząd za nieudolność. W trudnym dla Francji momencie w 1917 został ministrem wojny i ponownie premierem. Zmobilizował kraj do nowego wysiłku, doprowadzając do ostatecznego zwycięstwa. Jeden z głównych uczestników konferencji pokojowej i twórców porządku w Europie ustanowionego na mocy traktatu wersalskiego w 1919. Po przegranej w wyborach prezydenckich w 1920 wycofał się z życia politycznego.
Łatwiej wywołać wojnę, niż przywrócić pokój.
Georges Clemenceau