Charakterystyka roztworów rzeczywistych

Stężenie roztworu to stosunek ilości substancji rozpuszczonej dookreślonej ilości (objętości lub masy) roztworu.

Stężenie procentowe C_p wyraża liczbę gramów substancji rozpuszczonej,znajdującej się w 100 gramach roztworu:

Stężenie molowe C_m określa liczbę moli substancji rozpuszczonej w 1 dm³ (1000 cm³) roztworu:

Przy wzajemnym przeliczaniu stężeń można korzystać ze wzoru:

Aby przygotować roztwór o określonym stężeniu należy:

• obliczyć liczbę gramów substancji rozpuszczanej potrzebną do sporządzenia roztworu, a następnie odważyć tę ilość substancji,
• do kolby miarowej wlać niewielką ilość rozpuszczalnika, a następnie wsypać odważoną ilość substancji rozpuszczanej,
• po rozpuszczeniu substancji dopełnić kolbę rozpuszczalnikiem do określonej objętości i roztwór wymieszać.

Rozcieńczone roztwory substancji nielotnych wrą w temperaturze wyższej od temperatury wrzenia czystego rozpuszczalnika, a krzepną w temperaturze niższej od temperatury krzepnięcia czystego rozpuszczalnika. Podwyższenie (obniżenie) temperatury jest tym większe, im większe jest stężenie wszystkich form (cząsteczek, jonów) substancji rozpuszczonej w roztworze. Te właściwości zaliczamy do tzw. koligatywnych właściwości roztworów.

Ciśnienie osmotyczne należy również do właściwości koligatywnych i jest związane z procesem osmozy, czyli samorzutnego przechodzenia cząsteczek rozpuszczalnika przez błonę półprzepuszczalną z roztworu o niższym stężeniu do roztworu o wyższym stężeniu. Przez błonę półprzepuszczalną mogą przenikać cząsteczki rozpuszczalnika, a nie cząsteczki substancji rozpuszczonej.