1. ‘zasadzać rośliny’; 2. ‘sadowić, usadzać; prosić o zajęcie miejsca’; 3. przestarzale ‘osadzać, wstawiać, umieszczać gdzieś’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. sadit ‘sadzić rośliny’, stczes. ‘umieszczać’,ros. sadiť ‘sadzić rośliny; umieszczać, usadzać’) < psłow. *saditi ‘sadowić, umieszczać, osadzać; zasadzać; sadzić rośliny’, forma wielokrotna *saďati– jest to czasownik w pierwotnym znaczeniu ‘powodować, że ktoś lub coś siedzi’ utworzony od psłow. czasownika *sêsti (por. SIĄŚĆ) z wymianą samogłosek:e > a.
Źródło
Już go też bić albo mordować, albo sadzać za to?
Mikołaj Rej (1505-1569)
poleca
b/d
sad
‘ogród owocowy’; od XV w.; ogsłow. (np. czes. sad ‘ts.; park’, ros. sad ‘ogród owocowy, kwiatowy; park’) < psłow. *sadь ‘sadzenie; osadzanie w określonym miejscu’ – rzeczownik odczasownikowy od psłow. *saditi; pierwotnie nazwa czynności, wtórnie skonkretyzowana do ‘tego, co się sadzi (roślina, drzewo)’ i ‘to, co zostało zasadzone’ > ‘ogród, sad’
poleca
b/d
sadło
‘tłuszcz, tkanka tłuszczowa wokół narządów wewnętrznych’; od XV w.; ogsłow. < psłow. *sadlo ‘tłuszcz osadzający się wokół narządów wewnętrznych, wytopiony z tego tłuszczu smalec’, który został utworzony od czasownika *saditi w pierwotnym znaczeniu ‘to, co osadza się gdzieś, osiada’
poleca
b/d
sadowić
‘osadzać w wyznaczonym miejscu, usadzać’; od XV w.; jest to czasownik odrzeczownikowy od psłow. *sadъ w pierwotnym znaczeniu ‘sadzanie, osadzanie w określonym miejscu’
poleca
b/d
sadza
‘osadzający się produkt spalania, kopeć’; od XV w.; ogsłow. < psłow. *saďa ‘osad z dymu, sadza’ – pierwotnie była to nazwa czynności od psłow. czasownika *saditi, z czasem nastąpiło skonkretyzowanie znaczenia: ‘to, co się osadza’ > ‘sadza’
poleca
b/d
sadzać
1. ‘sadowić, usadzać’ (od XV w.); 2. dawniej też ‘osadzać, więzić’; forma wielokrotna
poleca
b/d
sadzawka
‘mały staw’; od XV w.; słowo utworzone z przyrostkiem -awka odc zasownika sadzać (sadzić)
Podobne teksty: