1. ‘budynek dla bydła rogatego’; 2. stpol. ‘zagrodzony teren, gdzie trzymano zwierzęta domowe’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. obora ‘ogrodzona część lasu dla hodowli dzikiej zwierzyny’, ros. dialektalne obóra / obvóra ‘ogrodzenie dla bydła’, słoweń. obôra ‘ogrodzone pole, pastwisko’) < psłow. *obvora (> *obora) ‘miejsce zamknięte, ogrodzone, zagrodzone’ – rzeczownik odczasownikowy odpsłow. czasownika przedrostkowego *ob-verti ‘zamknąć, ogrodzić (dookoła),zagrodzić’ (por. stpol. w XV w. obewrzec ‘zamknąć kogoś lub coś w czymś’).
poleca
b/d
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Obora