1. ‘część, strona przeciwległa do przodu, frontu’; 2. ‘część ciała po stronie pleców (u człowieka); część ciała położona najdalej od głowy ( u zwierząt)’; 3. ‘przestrzeń znajdująca się poza kimś lub czymś’; 4. ‘tyłek, pośladki’ – zdrobnienie tyłek.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. dolnołuż. tył / tyło ‘kark’, górnołuż. tył ‘kark; tylec noża; rufa’, czes. týl ‘tył głowy, potylica; kark; tyły’, słowac. tylo ‘tył głowy, potylica; kark; tyły; odwrotna strona’) < psłow. *tylъ / *tylo ‘tylna część ciała, tył’; podstawą jest pie. *tū-l- / *tei-l- rozszerzający pie. pierwiastek *teu(ә)- /*tēu- / *tuˇ- ‘nabrzmiewać, obrzmiewać, puchnąć’; pierwotnie w znaczeniu ‘obrzmienie, zgrubienie’ > wtórnie w językach słow. ‘obrzmiała, tylna część ciała’.
Podobne teksty: