‘umieszczać coś w czymś, na czymś’.
‘umieszczać coś w czymś, na czymś’.
Od XVI w.; pochodzi od śrniem. laden ‘nakładać, napełniać, ładować, nabijać (broń)’, por. czes. ladovat oraz słowac. ladovať ‘ts.’
1. ‘towar ładowany na środek transportu’; 2. ‘materiał wybuchowy’; 3. dawniej ‘napełnianie towarami’; od XVI w.; zapożyczenie ze śrniem. ladunge (dziś niem. Ladung ‘ładowanie, ładunek, nabój’) – była to nazwa czynności utworzona od śrniem. laden
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
Materiał opracowany przez eksperta