1. Stopień wyższy przymiotnika dobry; 2. dialektalnie też ‘silniejszy, bogatszy, zdrowszy’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (czes. lepši, ukr. lipšyj ‘ts.’, ěpši ‘piękniejszy, ładniejszy’)< psłow. *lěpь, *lěpьši – stopień wyższy przymiotnika *lěpъ ‘odpowiedni, stosowny; ładny, piękny’, który jest kontynuacją pie. *loip-o- pochodzącego od pie. *leip- ‘smarować tłuszczem, lepić’.
Źródło
Młodzieniec postępował, a rósł i lepszał u Boga i ludzi.
Szymon Budny (ok. 1536-ok. 1596)
poleca
b/d
lepiej
stopień wyższy przysłówka dobrze; od XIV w.; ogsłow. < psłow. *lěp'e (*lěp-je) – stopień wyższy psłow. przysłówka *lěpo ‘ładnie, pięknie, odpowiednio’ < psłow. przymiotnik *lěpъ; w stpol. w XV w. występowały również formy lepie, lepi
poleca
b/d
poleca
b/d
polepszyć
‘zmienić na lepsze, poprawić’; od XV w.; również w postaci
poleca
b/d
Podobne teksty: