1. ‘zabawka dziecinna, mająca miniaturową postać ludzką; kukiełka; marionetka’; 2. przenośnie ‘osoba ładna, strojna, ale ograniczona i próżna’; 3. dialektalne lala również ‘nieznajomy, obcy’, lalka ‘źrenica’, kaszubskie låla ‘tuman, safanduła, głupiec’.
Pochodzenie:
Od XVIII w.; pochodzi od psłow. *ľaľa – wyrazu języka dziecięcego powstałego przez podwojenie sylaby la.
Pierwotna postać
W regionie wileńskim rozwinęła się forma ljalja na wzór słowa białorus.; pierwotnie słowo w znaczeniu ‘pogański amulet’.
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Lala (zwykle lalka)