Nie brak też w naszej literaturze żon aniołów. Jedną z nich jest niewątpliwie bohaterka Rodziny Połanieckich Henryka Sienkiewicza – Marynia Pławicka, potem Połaniecka. Nie zawsze dobrze traktowana przez męża Stacha, kocha go i wszelkie winy za niepowodzenia w małżeństwie przypisuje sobie. Jest Stachowi posłuszna, zawsze usprawiedliwia go i ostatecznie zyskuje jego miłość, gdy rodzi mu dziecko – męskiego potomka... Ten model kobiecości naiwnej, skłonnej do obwiniania się, pokornej, mocno lansowany przez Sienkiewicza, urósł do rozmiarów stereotypu... Sienkiewiczowską żoną aniołem jest też Helena Skrzetuska – bohaterka Ogniem i mieczem, ucieleśnienie ideału macierzyństwa (jest matką wielodzietnej rodziny, a bezpłodne kobiety, które dotykają jej szat, łatwiej zachodzą w ciążę, o czym wspomina się w Potopie). Podobnie, opisana jako panna, Oleńka Billewiczówna po ślubie z Kmicicem pozostaje aniołem: strofuje męża za nieprzystojne uwagi i z godnością oczekuje na potomka, któremu pragnie nadać imię po swoim dziaduniu...
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta