1. ‘gwałtownie mieszać, wstrząsać’; 2. ‘mącić, wprowadzać niepokój’; 3. ‘doprowadzać do niezgody’; 4. dawniej ‘kołatać’ (XVI w.); 5. ~ się ‘spierać się; nie zgadzać się’.
1. ‘gwałtownie mieszać, wstrząsać’; 2. ‘mącić, wprowadzać niepokój’; 3. ‘doprowadzać do niezgody’; 4. dawniej ‘kołatać’ (XVI w.); 5. ~ się ‘spierać się; nie zgadzać się’.
Od XVI w.; ogsłow. (por. czes. klatit ‘trząść, kołysać; strząsać (owoce)’, ros. kolotiť ‘bić, grzmocić, tłuc’) < psłow. *koltiti ‘wstrząsać, mieszać, wyprowadzać ze stanu spokoju’, *koltiti sę ‘spierać się, swarzyć się’ – związane z psłow. *kolti (patrz KŁUĆ) za pośrednictwem rzeczownika odczasownikowego *koltъ / *kolto.
1. ‘sprzeczka, zwada’; 2. dawniej ‘zamieszanie, zamęt, niezgoda’; od XVI w.; pochodzi od psłow. *koltьńa ‘zamieszanie, zamęt, niezgoda, zwada, kłótnia’ – nazwa czynności utworzona z psłow. *koltiti
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
forma wielokrotna -kłócać w czasownikach przedrostkowych
Materiał opracowany przez eksperta