1. ‘puchar, ozdobne naczynie do picia’; 2. pierwotnie przede wszystkim ‘naczynie mszalne’; 3. ‘zewnętrzna część kwiatu’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; zapożyczenie ze śrniem. kelich / kelch ‘ts.’ (dziś niem. Kelch ‘kielich’); podobne dolnołuż i górnołuż. keluch, czes. kalich (w stczes. też kelich)i słoweń. kélih.
Pierwotna postać
Dialektalnie występowała również postać kieluch.
poleca
b/d
kieliszek
zdrobnienie
Podobne teksty:
- 87% "Kielich łez"
- 85% Opowieść Amir
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Kielich