1. ‘jama, zagłębienie’; 2. ‘niższa lub najniższa część czegoś’; 3. dialektalnie też ‘piwnica’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. dol ‘dolina, nizina’; przestarzale ‘jama’, důl‘otwór, jama; grób; kopalnia; nizina’, ros. dol ‘dolina; dialektalnie też ‘parów;spód, dolna część czegoś’) < psłow. *dolъ ‘otwór, jama, zgłębienie w ziemi; teren, miejsce położone nisko, nizina; dolna część czegoś’ – odpowiedniki w goc. dals ‘parów, dół, jaskinia’ oraz stniem. tal ‘dolina’ – wszystkie one oparte na pie. pierwiastku *dhel- ‘wgłębienie, wydrążenie, sklepienie’, z którego wykształciło się pie. dialektalne *dholo- ‘sklepienie; wydrążenie’.
poleca
b/d
dłoń
1. ‘wewnętrzna strona ręki’; 2. ‘ręka’; 3. dawniej ‘miara długości’; odXV w.; ogsłow. (czes. dlan, ros. ladón, wcześniejsza forma dolón) < psłow.*dolnь ‘wewnętrzna strona ręki; część ręki’; wyraz bałtosłow. (por. lit. dialektalne dálna ‘ts.’, także lit. délnas / délna ‘ts.’), pochodzi od pie. *dhel- / *dhol z przyrostkiem *-nĭ (w psłow. *-nь)
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d