Flaubert Gustave

Jeden z najwybitniejszych pisarzy francuskich XIX w., twórca nowego rozumienia realizmu, obok Emila Zoli mistrz naturalistów. Gustave Flaubert prawie całe życie spędził w rodzinnym majątku. Tam też powstawały jego dzieła. Chociaż Flaubert wyrósł z romantyzmu, zdecydowanie sprzeciwiał się jego założeniom. Uważał, że w dzielenie powinny być ujawniane odczucia autora. Sprzeciwiał się narracji wszechwiedzącej, za zadanie pisarza uznał przedstawienie przebiegu wydarzeń i porządkowanie faktów. Flaubert bardzo dbał o faktograficzną stronę swoich dzieł – długo i rzetelnie zbierał informacje– swoją najsłynniejszą powieść, Pani Bovary (1857), pisał sześć lat. Flaubert demaskował hipokryzję mieszczaństwa i bezsens konwenansów, hamujących indywidualizm jednostki. Jego utwory, które dawały pełny obraz społeczeństwa i pogłębione studium psychiki bohaterów, to m.in. Szkoła uczuć (1869), Słownik komunałów (1911), Bouvardi Pécuchet (1881), Salambo (1862), Kuszenie Świętego Antoniego (1874), Trzy opowieści (1877).