Eliot Thomas Stearns

Angielski poeta amerykańskiego pochodzenia,dramatopisarz, krytyk i eseista. Laureat literackiej Nagrody Nobla z 1948. Thomas Eliot urodził się w rodzinie przemysłowca w Missouri, studiował filozofię na Harvardzie, później kształcił się na Sorbonie. Przebywając w Oxfordzie, postanowił osiąść w Londynie. Pracował jako bankier, wydawca, redaktor i wykładowca. W 1927 przyjął brytyjskie obywatelstwo. Tworzył pod wpływem Baudelaire’a i symbolistów. Pisał,nie bez ironii i dystansu, o wyalienowaniu człowieka w świecie bez wartości (Prufrock i inne spostrzeżenia, 1917; Wiersze, 1919). Jego najwybitniejsze dzieło, poemat Ziemia jałowa (1922), to pesymistyczna diagnoza współczesnego świata, uznawana za jedno z najwybitniejszych osiągnięć poetyckich XX w. W 1927 przystąpił do Kościoła anglikańskiego, a wyraz swoim religijnym przekonaniom dał w kolejnych dziełach, takich jak: Popielec (1930), Marina (1930), Marsz triumfalny (1931), Wiersze zebrane z lat 1909-1935 (1936), Cztery kwartety (1943). Pisał też eseje i dramaty, m.in. dramat poetycki Mord w katedrze (1935) – o zabójstwie prymasa Anglii, Thomasa Becketa, na rozkaz króla Henryka II.